πλοϊκός

πλοϊκός: -ή, -ό / πλοϊκός, -ή, -όν, ΝΑ [πλόος/πλους]

νεοελλ.

1. αυτός που αναφέρεται ή χρησιμεύει στον πλου

2. φρ. «πλοϊκοί φανοί [ή πλοϊκά φώτα]» — φώτα που οφείλει να έχει αναμμένα σε όλη τη διάρκεια τής νυκτερινής πορείας του ένα πλοίο στον πρωραίο ιστό, στην πρύμνη και στα πλευρά του, κν. φώτα τής γραμμής

αρχ.

(κατά το λεξ. Σούδα) «πλώιμος».

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

πλοικόν — πλοικός masc acc sg πλοικός neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλοική — πλοικός fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλοικῶς — πλοικός adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συμπλοϊκός — ή, όν, Α φρ. «φιλίαι συμπλοϊκαί» οι φιλικές σχέσεις μεταξύ τών ναυτικών που ανήκουν στο πλήρωμα τού ίδιου πλοίου. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + πλοϊκός (< πλόος / πλοῦς)] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias